Moje książkowe podsumowanie roku, czyli co przeczytałam i jakie książki mnie zachwyciły, zaskoczyły lub rozczarowały. Sprawdź!

Jak wiecie (albo i nie), jestem molem książkowym. Uwielbiam czytać, najchętniej nie robiłabym nic innego, tylko leżała do góry brzuchem w łóżku lub ulubionej kawiarni i czytała, czytała, czytała… W związku z tym moim zamiłowaniem do czytania, po raz drugi już wzięłam udział w wyzwaniu „52 książki w rok” (czyli mniej więcej jedna książka na tydzień). Niby i bez wyzwania czytam, ale ono jednak daje mi motywacyjnego kopniaka, by czytać więcej. Zresztą o tym wyzwaniu pisałam już dość obszernie, zatem obsyłam do wpisu „czy wyzwanie 52 książki w rok ma sens?”.

Wyzwaniu udało mi się podołać, nawet z nawiązką – przeczytałam w sumie 55 książek. Byłoby 57, ale dwóch nie udało mi się skończyć, więc przejdą na rok kolejny. Kompletną listę przeczytanych przeze mnie książek możecie podejrzeć TUTAJ. A teraz zapraszam na małe podsumowanie tejże listy!

NAJLEPSZE PRZECZYTANE KSIĄŻKI

Przeczytane książki oceniam w serwisie lubimyczytac.pl (TU możecie obserwować mój profil). Zerkam zatem na najlepiej ocenione w tym roku książki i… muszę przyznać, że było ich bardzo dużo. W sumie racja – przeczytałam ponad 50 książek, a znakomita ich część naprawdę przypadła mi do gustu. Za najlepsze uznaję jednak…

„Stulatka, który wyskoczył przez okno i zniknął” oraz „Analfabetkę, która potrafiła liczyć” J. Jonassona (myślę, że to właśnie te dwie książki najbardziej mnie wciągnęły, po prostu nie mogłam się od nich oderwać, a ile razy się podczas czytania uśmiałam, to nie zliczę. Myślę, że to są idealne książki DLA KAŻDEGO),
serię „Czarny Wygon” S. Dardy (nie znałam wcześniej tego autora, więc tym bardziej miłą niespodzianką było, że gdy na niego trafiłam, to od razu na tak znakomite książki!),
zbiór opowiadań „Opowiem ci mroczną historię” S. Dardy,
„Domofon” Z. Miłoszewskiego (to również moje pierwsze spotkanie z tym autorem, ale na pewno nie ostatnie!),
zbiór wywiadów „Energia kobiet”,
część (bo jeszcze część przede mną) serii książek o Muminkach (jestem dziwadłem, bo od zawsze uwielbiałam bajkę o Muminkach, ale jakoś nigdy po książki nie sięgnęłam – w tym roku postanowiłam to nadrobić).

NAJLEPIEJ ZAPADŁO MI W PAMIĘĆ…

Są takie książki, które nawet jeśli nie wciągają na maksa, to jednak mocno zapadają w pamięć.Do tej listy, prócz, oczywiście, tych książek, które wymieniłam jako najlepsze, z całą pewnością mogę zaliczyć w tym roku…

„Kieszonkowy atlas kobiet” S. Chutnik (najbardziej poruszył mnie TEN FRAGMENT – na tyle, że musiałam się podzielić nim na blogu),
„Prawie jak gwiazda rocka” M. Quicka (kolejna książka tego autora o nastolatkach, ale niekoniecznie tylko dla nastolatków. Moją krótką recenzję przeczytacie TU),
„Mary Poppins” i „Mary Poppins wraca” P.L. Travers (kolejne książki dla dzieci, których nigdy nie czytałam, i po które w końcu postanowiłam sięgnąć. To niesamowite, że Mary Poppins nie jest żadną kochaną, milutką, słodkopierdzącą nianią, lecz chłodną i zdystansowaną babeczką, a jednak książki o niej podbiły serca dzieciaków na całym świecie. Uwielbiam te książki właśnie za to, że nie są takie schematyczne.)

KSIĄŻKI, KTÓRE MOTYWUJĄ

Prócz książek z porywającą fabułą, która sprawia, że człowiek zapomina o bożym świecie, chętnie sięgam też po różnego typu książki poradnikowe i popularnonaukowe. I w tym roku kilak takich pozycji się przewinęło. Największego motywacyjnego kopniaka w pupę dostałam jednak przede wszystkim od…

Sophii Amoruso, w „#SZEFOWEJ”,
Aleksandra Perskiego i Joanny Rose, w „Nie musisz być najlepsza”,
Tomka Tomczyka, w „Blog. Pisz, kreuj, zarabiaj”.

Każdą z tych trzech książek opisywałam na blogu, więc nie będę się wgłębiać w szczegóły.

ROZCZAROWANIE ROKU

Porównując oczekiwania wobec książki z uczuciami po jej przeczytaniu, największym rozczarowaniem w tym roku było dla mnie „Dzikie białko” Joanny Chmielewskiej. Nie była to najgorsza przeczytana w tym roku książki, ale zdecydowanie najbardziej się na niej zawiodłam. Uwielbiam Chmielewską, jej pomysły, żarty, robienie w konia czytelnika… Jestem zatem przyzwyczajona, że jej książki podbijają moje serce, a ta okazała się jednak klapą. Miała być kryminałem, a jest… właściwie nie wiadomo, czym. Kryminałem raczej nie. Też nie wiadomo do końca, co jest właściwą akcją książki… No klapa, po prostu klapa i rozczarowanie.

MIŁE ZASKOCZENIE

„Przygody Sherlocka Holmesa”, zdecydowanie! Zawsze uwielbiałam filmy o tym słynnym i dziwacznym detektywie, ale jakoś do książek zawsze byłam trochę uprzedzona (nie czytając ich w ogóle!!!)… W sumie nie wiem, czemu. Jakoś tak sobie wyobrażałam, że książki nie mogą być tak dobre jak film albo serial o tym detektywie… Okazało się, że mogą być jeszcze lepsze!

NAJGORSZY CHŁAM

Tutaj bez niespodzianek – tytuł utrzymuje książka „Blogostan”, o której wam już baaardzo szeroko pisałam. Sprawdźcie wpis albo uwierzcie mi na słowo i trzymajcie się od tego chłamu z daleka, a gdy zobaczycie, że ktoś sięga po niego w bibliotece lub księgarni, czym prędzej wybijcie mu to z głowy, dla jego własnego dobra.

I tyle mojej czytelniczej spowiedzi na ten rok. A jak tam u was? Ile książek udało wam się przeczytać? Jakie zaskoczyły was pozytywnie, a jakie negatywnie? Koniecznie się tym podzielcie w komentarzach!

1 ROK, 55 KSIĄŻEK