Moje osobiste podsumowanie roku 2016 – największe sukcesy i osiągnięcia, najlepsze zdarzenia w moim prywatnym życiu, pierwsze razy i… porażki.

2017 zaczął się już na dobre zadomawiać (a przynajmniej na tyle, bym wreszcie zaczęła pisać 2017 zamiast 2016, hehe), a mi się zachciało podsumowywać 2016. Cóż, taki mamy klimat… Ale serio, taki mamy klimat, że od świąt choruję – w czwartek dopiero się dokulałam do lekarza! – i nastrój mam raczej serialowo-książkowy. Robić mi się nie chce nic prócz herbaty i obiadu. A poza tym, że mi się nie chce, to się w dodatku zwyczajnie od blogowania… odzwyczaiłam. Ale w końcu trzeba spiąć poślady i się za to wziąć! Tak że tak.

new year poster printable — **źródło obrazka**

2016 BYŁ POPAPRANY

To pierwsze, co przychodzi mi na myśl na ten temat. Rok temu pisałam w podobnym podsumowaniu, że 2015 był moim rokiem, w sensie dobrym dla mnie. 2016 był… z jednej strony jeszcze lepszy, z drugiej – nie pamiętam, czy był w moim dorosłym życiu rok gdy więcej płakałam niż właśnie w 2016.

TOP 5

Najlepsze, co przytrafiło mi się czy co zrobiłam w ubiegłym roku, to:

1. Stworzenie od zera własnego czasopisma – w ciągu trzech tygodni zrobiłam i wydałam pierwszy numer (nieważne, że wyglądał jak kupa!), w ciągu trzech miesięcy zebrałam kilkunastoosobową (dziś to już ponad 20 osób!!!) ekipę pomocników, a ostatnio dostałam propozycję, by V mag został patronem medialnym pewnego przedsięwzięcia. Trochę mi się nadal nie chce wierzyć, że to faktycznie się udało i że V mag naprawdę istnieje, wygląda jak magazyn z prawdziwego zdarzenia i że przyciąga coraz więcej czytelników. Tak, to zdecydowanie jeden z moich największych sukcesów w 2016 i jedna z najlepszych rzeczy, jakie mi się w tamtym roku zdarzyła!

2. Sprawy uczuciowe – w 2016 zakończyłam poprzedni związek, w którym już źle się czułam (ale nie wdawajmy się w szczegóły) i… zaangażowałam się w kolejny. No i właśnie Kajtek także kwalifikuje się do TOP 5 ubiegłego roku. Nie tylko dlatego, że jesteśmy naprawdę nieźle dopasowani i tworzymy świetną parę freaków starających się w ogóle nie wychodzić z domu, hehe, ale też dlatego, że chyba w żadnym związku wcześniej nie dostawałam takiego wsparcia i takiej motywacji. Gdyby nie Kajtek z pewnością wciąż bym nie wyszła z V magiem, choć pomysł na to miałam od dawna, a być może nawet w ogóle jeszcze nie zaczęłabym nad nim prac!

3. V box, czyli wcielenie w życie pomysłu na wegańskie niespodziankowe boxy subskrypcyjne (tylko że na razie nie są one subskrypcyjne, hehe). Nie mogę tego zaliczyć co prawda do sukcesów, jeśli chodzi o samą sprzedaż, ale jeśli chodzi o wcielenie pomysłu w życie – już jak najbardziej! A uwierzcie mi, że stworzenie własnego produktu – nieważne, że jest on formą redystrybucji – to wcale nie taka prosta sprawa. My akurat po drodze popełniliśmy tysiąc błędów i co się mogło nie udać, to się nie udało, ale i tak to zrobiliśmy… No i z tego jestem mega dumna!

Aha, jeśli o boxach jeszcze nie słyszeliście, to sprawdźcie skąd pomysł i co było w tej pierwszej paczce (którą swoją drogą znów można kupić, choćby z bocznym panelu bloga).

4. Podróże – nie było ich jakoś bardzo wiele, ale na pewno było więcej niż w chyba ostatnich dwóch latach razem wziętych! W 2016 dzięki mojemu najlepszemu na świecie chłopakowi zaliczyłam Trójmiasto, Berlin i Wenecję, no i w związku z tymi podróżami też pierwszy raz w życiu leciałam samolotem (leciałabym wcześniej, a konkretnie… dzień wcześniej niż leciałam, ale… spóźniliśmy się na samolot, haha), jeździłam tandemem i płynęłam gondolą (do gondoli nigdy więcej nie wsiądę, co za straszne doświadczenie, do tej pory mam traumę!).

5. Pokonanie choroby i powrót do formy – ze względu na to, że znienacka wylądowałam w szpitalu, niemal od razu na stole operacyjnym (całą historię możecie przeczytać we wpisie 7 rzeczy, których nauczyła mnie choroba), ten rok nie był taki jak sobie wymarzyłam. Przez to było dużo bólu, mnóstwo łez i jeszcze więcej ograniczeń. Ale za sukces mogę uznać to, że udało mi się wrócić do formy! Chyba długo nie zapomnę tego, jaki ból i dyskomfort sprawiało mi wstawanie przez pierwsze tygodnie, jak trudno było mi przejść dłuższy dystans i jak nagle kuło mnie w brzuchu, gdy zmuszałam się do większego wysiłku. Ale też nie zapomnę, jak dobrze było pierwszy raz wyjść z domu bez tego cholernego pasa brzusznego, jak wspaniale było ponownie wsiąść na rower i jak radośnie było odkryć, że znów mogę przebiec więcej niż kilka metrów bez bólu. Poza powrotem do formy udało mi się też zwalczyć chorobę, która doprowadziła mnie do szpitala i uwierzcie, że to była najlepsza wiadomość 2016 roku.

INNE FAJNOŚCI

Nie chcę wszystkich fajnych rzeczy, wydarzeń i osiągnięć zeszłego roku opisywać tak dokładnie, ale wiele z nich zasługuje na upamiętnienie, więc po prostu je wymienię.

druga rocznica na weganizmie,
nowy tatuaż,
nowy koteł (niestety, obecnie mam tylko jednego, poprzednie stadko zostało z moim byłym) zwany Borsukiem Maurycym, choć jest samicą, hehe,
TEDx (wspaniałe, otwierające głowę jeszcze bardziej i mocno motywujące wydarzenie, polecam każdemu!),
dużo pierwszych razów, między innymi pierwszy raz byłam w exit roomie (fajna zajawka, chcę jeszcze!), w… Domu Zła (polecam maniakom horrorów!), na Kolejkowie i w saunie, pierwszy raz dałam wywiad do radia i miałam swoją pierwszą w życiu choinkę, no i pierwszy raz jeździłam po Tesco rowerem w stroju jednorożca,
dwie świetne przebierane imprezy, które z Kajtkiem zorganizowaliśmy pod koniec roku – Halloween i Hawaii Party,
prezentowy kalendarz adwentowy, który sobie nawzajem z K. zrobiliśmy (w moim był m.in. Pusheen i maszyna do pieczenia chleba)
rzuciłam palenie (fakt, że nie tak definitywnie, bo czasem na imprezie czy przy kawie z palącą przyjaciółką zapalę papierosa, dwa, ewentualnie osiem, ale myślę, że ta właśnie dyspensa, którą sobie daję raz czy dwa na miesiąc, sprawia, że nie palę codziennie),
zostałam ciocią,
byłam na kilku świetnych (Rebeka, Peszek, Mela Koteluk, Klezmafor i The Wall Live Orchestra) koncertach,
byłam Żywą Książką pt. Weganka na kilku wydarzeniach z serii „Żywa Biblioteka”,
zrobiłam zbiórkę dla bezdomnych zwierzaków z wrocławskiego schroniska i z Fundacji Neko (stamtąd przygarnęłam Borsuka), zebrałam ponad 1000 ziko i w sumie chyba nadeszła pora, żebym się z tego rozliczyła na wydarzeniu, hehe,
wróciłam do normalnego koloru włosów, ale w międzyczasie byłam i blondi w stylu Harley Quinn, i miałam siwo-różowe ombre, i całkiem różowe, i niebieskie, i nawet wielokolorowe włosy,
założyłam fanpejcz Weganizujemy Polskę, który w tydzień zgarnął 1000 lajków i który prężnie się rozwija (naprawdę mam zajawkę na prowadzenie czegoś takiego!).

COŚ NIE WYSZŁO

Oczywiście żeby nie było tak słodko, to muszę przyznać również, że trochę rzeczy mi w zeszłym roku nie wyszło. Poza chorobą, szpitalem i totalnym spadkiem formy (i wagi, której, cholera, wciąż nie udało mi się odzyskać!), przez które nie nauczyłam się pływać i nie poszłam na pole dance, co planowałam na 2016, za największe porażki uważam to, że:

totalnie zaniedbałam czytanie książek (planowałam znów ogarnąć wyzwanie z 52 książkami, a tymczasem przeczytałam ich tylko… 20! Dawno nie miałam tak słabego książkowo roku),
przestałam blogować, straciłam do tego zapał i serce, trochę się wypaliłam,
nie potrafiłam się zorganizować, zmotywować, przewidzieć co ile czasu mi zajmie, w związku z czym wiele czasu po prostu zmarnowałam, również na złoszczeniu się i płakaniu, że nie zdążyłam, że zapomniałam, że mi nie wyszło.